Nihal’ime Gönderilen Sevgi Risalesi

Sevgi Elbisesi – Nihal’im’e

Nihal’im,
İnsan denen varlık,
İki cevherle yoğrulur:
Beden et ve kemikten ibaret,
Ruh ise görünmez değerlerden dokunmuş bir hazine.

Senin varlığın, o görünmez ipliklerden örülü elbisenin ışığı,
Sevgi Elbisesi gibi üstümde titrer.
Merhametin, bakışının naifliği,
Sessizce dokunan duaların,
Yüreğimde bir nakış gibi işler.

Sen varsın ya Nihal’im,
Her adımın ahlâkın ritmiyle yankılanır,
Her bakışın bir pusula gibi yol gösterir.
Sevgi elbisesi giymiş gibi yürürsün dünya içinde,
Ve ben, seni gördükçe,
Kendi ruhumun en derin telleri titreşir.

Kalbimin Sesi – Nihal’im’in İlhamı

Nihal’im,
Gözlerin, gecenin derinliğinde açan bir gonca gibi;
Bakışın, kainatın çarkını döndüren rüzgâr.
Adın değil, varlığın bana hakikati fısıldar;
Sen, kalbimin sesi, ruhumun en latif makamı.

Her nefeste yankılanan ilahi nağme,
Seninle birleşir, bir hakikat marşı olur.
Her suskunluğun, her tebessümün,
Benim içimde “Elestü” nidasıyla yankılanır.
Sen Nihal’im, bendeki “Hu”, bendeki “Lâ”, bendeki “İllâ Ente”…

Huzurumun Sebebi – Tasavvufi Tevhîd

Nihal’im,
Sen geceye saklanmış nur-i kadîm,
Zamansız seherde ruhuma doğan ilm-i latîf.
Ne yıldız gerek sana, ne harf gerek ismine;
Sen, kalbimin tevhîdinde yakılmış bir sır kandili.

Seni anmak değil, unutmaktır marifet,
Zira adlar fânî, sen Bâkî’nin tecellîsi.
Her bakışın, bir sırra açılan arş kapısı,
Her susuşun, içimde yankılanan hakikat nidası.

Benimle olduğun an, dünya susar;
Seninle, ruhumun mihrap çizgisi belirir.
Her solukta sen, her sükûtta aşk-ı Hak…
Ve ben, Nihal’im, seninle var olurum.

Sevgi ve Merhametle Kuşanmış Ruhlar

Nihal’im,
Sevgi elbisesi giymiş ruhlar,
Karşılıksız sever, beklentisiz bağlanır.
Senin varlığın, benim içimde
Bu dünyanın zehrini panzehirle yener.
Sen, bir kıymet hazinesi gibi,
Sessizce hayatımı kutsar,
Ve ben, seni düşündükçe,
Hâlâ aşkla, hâlâ minnetle var olurum.