12. Bölüm: Yeni Hayat ve Sonsuz Koruma
Aradan on yıl geçti. Ahmet Çalışkan, artık şirketin genel müdürüydü. Hayatında huzur, başarısında süreklilik vardı. Mutlu bir evliliği ve iki çocuğu oldu. O eski, yorgun, intihar eşiğindeki adamın hikayesi, gençlere ders olarak anlatılıyordu.
Ahmet, her yıl düzenli olarak Adıyaman'a giderek Hüseyin Hoca’yı ziyaret etti. Hoca yaşlanmış, ama gözlerinin feri hala yerindeydi.
Bir ziyaret sırasında Ahmet, yakasından çıkardığı, artık rengi solmuş, kenarları hafifçe yıpranmış ama hala sapasağlam duran Deri Kaplamalı Boylama Hamail Koruma Muskasını gösterdi.
"Hocam," dedi Ahmet. "Bu zırh, on yıldır boynumda. Bir kez bile çıkarmadım, sadece banyoda. Bu benim hayatım oldu. Sonsuz minnettarım."
Hüseyin Hoca gülümsedi. "Evladım, o sıradan bir muska değil. O, Kur'an-ı Havas, Dua, Vefk, Tılsım ve Esma ile yazılmış, senin ismine mühürlenmiş bir Koruma Zırhıdır. Üzerinde olduğu sürece, senin manevi bedenine büyü, sihir, nazar, cin musallatı asla işlemez. Sen artık manevi bir kalkan altındasın."
Ahmet, Hüseyin Hoca’nın ilmi, bilgeliği ve inancının, modern bilimin çaresiz kaldığı yerde nasıl bir kurtuluş sunduğunu bir kez daha anladı. O, karanlıktan aydınlığa çekilmiş bir mühendis, manevi bir savaşın galibiydi.
Ve böylece, Hüseyin Hoca'nın büyü sihir bozma ve cin musalatı kovalama macerası, bir mühendisin hayatını kurtararak son buldu, ancak bıraktığı manevi zırh, Ahmet'in hayatını sonsuza dek koruyacaktı.