Sessizlik, en derin dostum oldu bana, Konuşamayan, adını koyamayan duygularımın sığınağı… Her kelime boğuluyor dudaklarımda, Her bakış, her nefes Kendi içinde yankılanan bir sır gibi saklanıyor. Kalbim bir mürekkep gibi karanlıkta akıyor, Kendi gölgemle fısıldaşıyorum gecelerde, Ve her sessizlik, bir çığlık gibi içimde büyüyor, Ama kimse duymuyor, kimse bilmiyor, Sadece ben ve kendi kırık yanlarım. Her saklı duygu bir taş gibi ağır, Ama taşıyorum, Kendi içimde bir köprü kuruyorum, Geçmiş ve şimdi arasında, Kendi kırıklıklarımla, kendi acımla… Bir gün belki konuşurum, belki açarım kalbimi, Ama şimdi sessizliğin içinde öğreniyorum; Kendi varlığımı hissetmeyi, Kendi kırık yanlarımı kabul etmeyi, Ve kendi duygularımla dost olmayı… Ben varım, her sessizlikte, Her gizli duygu dalgasında, Kendi kırık taşlarımla bütünleşmiş bir ben, Ve bu sessizlik, beni ben yapan en değerli hazine…
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
