Gecenin koynunda yürürken kendi sessizliğimle karşılaştım, Her adımımda biraz daha ağırlaştı ruhum, Sanki içimde çatlayan taşlar, Adını koyamadığım kırıklarla konuşuyordu bana. Yalnızlık bir nehir gibi aktı damarlarımda, Her damlasında bir anı boğuldu, Her anı, kendi içinde kaybolmuş bir gemiydi Ve ben, kıyısız denizlerde tek başıma yelken açıyordum. Gözlerim kendi yansımamdan korkar oldu, Her aynada başka bir kırılma, başka bir sessizlik vardı, Konuşacak sözlerimi bile yutuyordum, Ve ben sadece dinliyordum kendi çığlığımı, Kimseler duymadan, karanlığa fısıldayarak. Ama var oldum, hâlâ varım, Kendi içimde, kendi kırık yanlarımın arasında, Bir taş gibi sert, ama aynı zamanda kırılgan, Gözlerimle geceyi okurken, Kendi sessizliğimle yüzleşerek, Ben vardım, yalnızca ben.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
