Gurbet Kitabı - Gurbet Kitapları

Güneş çoktan batmıştı; fakat çiftlik gene, sabah oluyormuş gibi, çoşkunluğunu kaybetmeyen bir aydınlık içinde, kuş cıvıltılariyle dolu, gölgesiz, üzüntüsüzdü.»»

İçindekiler: Yara - Eskici - Antikacı - Testi - Fener - Zincir - Gözyaşı - Keklik - Akrep - Köpek - Çıban - Kaçak - Güneş - Hülle »»

Taa Kurtalan'dan kalkıp, yolu üzerindeki irili ufaklı istasyonlardan topladığı çeşitli yolcularla tıka basa dolu "kuşluk Treni" Haydarpaşa garına çığlık çığlığa girdi. Ağırlaştı. Sonra da ıslak fısıltılarla rayaların üzerine upuzun serildi kaldı. Koşanlar, koşanlar... koşan, koşuşanlar arasında istasyon görevlilerinden başka gar hamalları, yolcularını karşılamağa gelmiş fötr şapkalılar, mantol..»»

İnsan yüreğinin attığı yeri yurt olarak görse de, iç dünyası doğduğu topraklara aittir. Bu topraklara memleket denir. Memleket deyince bir başka heyecana kapılır insan ve bir başka bakar gözleri. Bu özlem bir kor gibi yakar tutuşturur insanı Yıl1961. Türkiye ile Almanya arasında “İşgücü Alımı Anlaşması” imzalanır ve ilk olarak 2 bin 500 Türk Almanya’ya göç eder. Türkiye’de yaşam şartları şimdik..»»

Anadolu Az mı sevdim?Bir türkü yudumladımŞehir şehir dolandımAdına memleket dedimGözlerine hasret gizledimErzincan’a mektup yolladımSivas’a türkü çağladımUrfa’ya yazma bağladımAnadolu’ya yâr dedimBağlamanın her teline seni işledimAh yâr, az mı sevdim…»»

***En basit, en sade Anadolu köyleri bile bana daha şirin geliyor, vatanımı bir kere daha derinden derine özlüyorum...*** M. Fethullah Gülen Yıllar önce yine bir gurbet akşamıydı, nehrin öbür yakasına akseden şehrin güzelliği şairlere ilham verecek kadar çoşkundu. Işıl ışıl gökdelenler, modern şehir mimarisinin en şuh örneklerindendi kuşkusuz. İşte o anda şu cümleler döküldü d..»»

Memleket Kitapları»»

Gurbet Rüzgârları kitabı Prof. Dr. Mehmet İsmail’in enfes bir takdimiyle başlamaktadır. Gurbet Rüzgarları Kapımı çal, saadetim, Kapımı çal, geç olmamış! Dileklerim yaprak yaprak sarararak puç olmamış! Küle dönüp hiç olmamış ümitlerim, Soğumamış hararetim, Kapımı çal, saadetim! Anlamadı kalbimdeki dilekleri – Ne göklerin melekleri, ne toprağın evlatları. Taş değilim. Sındırmamış beni gurbet r..»»

Uçun Kuşlar Uçun kuşlar uşun doğduğum yere; Şimdi dağlarında mor sümbül vardır. Ormanlar koynunda bir serin dere, Dikenler içinde sarı gül vardır. (Ön Kapak'tan) »»

»»