Kızlarımın dördüncüsü,
Evimin en güzel süsü,
Hep de hüzünlüdür yüzü
Tez büyürsen üzülürüm.

...

Saygıdeğer gönül dostlarım sevgiler, selamlar size. Duygularımı ifade etmeden önce basının duayeni ve şair yazarların can damarı olarak bilinen merhum: Prof.dr İsa Kayacanın ölümünün birinci yılında anma programı düzenlendi, değerli üstadımız bizlerin gönlünde, eserleriyle arşivlerimizde yaşamaktadır. Onu seven dostlarından bir fatiha üç ihlası şerif okuyup ruhuna bağışlamanızı istirham ediyorum. Burdur ilinde, belediye kültür sarayında gerçekleşen program ertesi günde devam etti.
Belkide Türkiye'mde özel kütüphane olarak binlerce kitap arşiviyle ilk olan Prof.dr İsa Kayacan kütüphanesi Burdurun Tefenni ilçesinin Ece köyündedir. Bu köy hocamızın kendi köyüdür. Nüfusunun az olmasına rağmen kalkınma kooperatifinin varlığıyla bir mesafe katetmektedir. Programa katılımcılarla gerçekleştirdiğimiz ziyaret bizleri çok duygulandırdı. Tefenni ilçesinde bir camide Kayacan'ın ruhuna bağışlanması için mevlit okundu, ikramlar yapıldı, program parkta devam etti.
Bu programda hocamızın kızı Gül hanımefendinin olması, yeğeni Hüseyin Kayacan beyin olması, akraba ve hemşehrilerinin katılması biz dostlarını sevindirdi.
İsa kayacan hocamızın yaptığı hizmetlerden, hayatından bahsedildi. Şairler şiirlerini okudu. İki gün süren bu programda üstadımızdan eserler sunuldukça aramızda varlığını hissettik. İnşallah bir daha ki anma programları bundan daha güzel olur.

...

ağzımda sönük bestelerin
yalan bir anıya çalınmış ömrümüz
gözlerime sığmayan sırlarla
o istila kentlere yabandır artık sözümüz

...

Şu aciz yakarışımı duymuyor musun?
Seni beklemekteyim amellerimle,
Yola çıkmadın mı halâ?
Yoksa, gelmiyor musun?


...

Hangi ufuklara yol aldığını
Kim bilir gecenin uykuya dalıp
Her sabah ömründen gün çaldığını
Kâle alınmıyor takvimin sözü
Gün gün çoğalarak harlanır közü

...

................
...................

Artık çok geç be sevgilim,
Artık çok geç akşam kızıllığım..

...

Çocukluğumda 1972 ila 1978 arasında köyde geçen günlerimi bugünkü gibi hatırlıyorum. O günlerde benim yaşımdakı çocukların kahramanı Fahrettin ağabey idi. O Kıbrıscık köylerinden Balı Köyü’nün köklü ailelerinden Galipağaların Fahrettin idi. 1974 senesindeki Kıbrıs Savaşı’ndaki askeri çıkartmamız sonrası dönemin Başbakanı Bülent Ecevit, Karaoğlan adıyla çok ünlenmişti. Bizim köyler ve çevrede de Fahrettin ağabeyin adı, bu dönemdeki Karaoğlan rüzgarı nedeniyle “Ecevit” diye bilinir olmuştu.
Genç yaşta aniden vefat edip, aramızdan ayrılan Ecevit abimi rahmetle anıyorum.
Nüfus kaydında adı Fikri Bügük olarak geçen Fahrettin ağabeyimizin oğlu Fikret Bügük şuan Moskova’da yaşıyor. Kendisiyle seneler sonra tanıştım. Fahrettin ağabey ile ilgili iki resim de yayınlıyorum. Bunlardan ikili olanda solda, diğer aile fotosunda ise ailenin reisi.
Şimdi sizlerle, çocukluğumun efsane ismi, saçları omuzlarında, yüreği sevgi dolu ve bizim köyün çocuklarının kahramanı Fahrettin ağabeyim ile ilgili yazdığım duygularımı paylaşacağım:


...

Geldi mi kaçamazsın yanar yüreğin dibi
Bu zorlu armağanı verene bin eyvallah
Şikayet edemezsin hasret de yazsa Ilah.

❄❄❄❄❄❄❄❄

...

İÇİMİ YAKAN KOR ALEV SEVDAN
BİR DALA TUTUNDUK UÇURUM KENARINDA
EYVAH BIRAKSAM DİBE DÜŞECEKSİN
BEDENİM RUHUMLA SENDE


...

Vurulmasın mahşerde kara leke başına
İhsanla yaşa paşa,sarıl sabır taşına
Hava su gibi gerek,ecel için hazırlık gerek

Ölümü öldür gül aç,her yanın olsun gülzar

...