üstümde sen kalmasýn diye deðiþtiriyorum durmadan giysimi neden atamýyorum içimden sayýsýz kez çýkarýp fýrlattýðým ismini oysa ben bilirim sol yaným aðrýrken sað elimin seni nasýl attýðýný çöplerin götürülüp býrakýldýðý yere sigara külleri gibi daðýldýðýný
nasýl çýkmaz bir yapýþkansýn kaç þiirde yýkandýðýmý anýmsamýyorum kaç bakýþta erosun attýðý oklarý kýrdýðýmý kalbim gördü ve unuttu þarkýný dilim yok saydý sözlerini ne gelirse sana ait yuttu
sesine benzeyen seslere dönüp bakmadým geçtiðin yolu kaç kez süpürdüm, temizledim izin kalmasýn diye sokakta saksýdaki sardunyayý tembihledim haber vermesin diye geldiðini ne zaman yola açsa çiçeðini oradan kaçtým
o kadar uzak iken isminden neden her umutsuzluk anýmda gelirsin dudaðýma sanki kaldýracaksýn yere düþtüðümde dünyam kýrýldýðýnda yapýþtýracaksýn yeniden kollarým düþtüðünde böðrüme alýp yerine takacaksýn oyuncak olmak istemiyorum artýk yeter Sen Tanrý deðilsin!
15. 01. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.