Ortam zifir karanlýk her köþede bir çakal Baþým öyle aðrýyor baþým öyle aðrýyor Her merhaba sonunda desem de bir hoþça kal Mankurtlaþmýþ ayaðým ayný yere varýyor
Gönlümde tefekkür var kalbimde sonsuz iman Gözümde bin bir ümit dilimde çýðlýk sükûn Günlerden firkat günü gece hayli süt liman Hiç eskimez pörsümez þükür bendeki rükun
Huzur boy gösterince telaþ olur derdeste Gaye birse erek bir koþmakta bir durmak ta Ve gönlüm olduðunda esaretten vareste Hedefi þaþýrmayýp on ikiden vurmakta
Öyle derin sükûtken kâinatýn evveli Gaipten gelen sesle durdu kýyama nizam Birden bire önümde dikilince bir veli Sonsuz nuru bahþetti kulaðýmdaki hüzzam
Beklenmedik vuslata erdi ürkek bakýþým Korkudan azad oldu Ýçimi aþk bürüdü Gergef gergef örülen ruhumdaki akýþým En kutsal mekânlara son süratle yürüdü
24.12.2015 Kütahya Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.