ey sevgili kader! tutuþup saðanak olduðum yerden, fütursuzca aþarým haddimi ben. ve sen bunu ne de iyi bilirsin. yine güvercin nabzý koydun gözlerime; içimdeki devasa yalnýzlýk þimdiden, meneviþlenip duruyor gözlerine…
vazgeçsem derim alemin cümlesinden, sözünden, sazýndan, nazýndan; aþkýmý yalnýzca sana mý sunsam? ki kaderim deðil misin? gel bir de seninle hasbýhal edelim! bir resmim çek ki gülüþüne baðdaþ kurulayým. can sokaðýmý gülüþünle aydýnlatayým. suda yürümek deðil bu ateþin göðsünden sütü çalayým…
anla beni ey sevgili kader! yeni doðan kadar, masum içimdeki pýnar. adý aþk ve avcunda þimdi; kendimden menkul kalbim! cerrahlýksa eðer marifetin, tutup yarmaksa yüreði, “yar” en derininden, akýt içinden Ab-ý Kevser’i…
yüzümdeki gölgeyi al yeter ki, yörüngende saðalt can havlimi. üryan bir hazerfan doðsun içimden; taze kanatlarýyla aþýp denizi düþsün yazgýmýn kýyýlarýna. ey kader umudumu yere serme! bir sen kaldýn ellerimi dolayayým artýk beline…
þaþýrt buðulu canýmý. irkileyim aniden, “ben seninim” diyen doðurgan busene! sonra dudaðýndan çek al dilersen, çek istersen yaþamý uzun ufuk gözlerimden, yeter ki iki dað arasýna sýkýþtýrma aklýmý! ey kader iþittin mi sesimi? tercihe býrakma beni! insan kaderini sevmez mi? akan çavlanlarýn gürültüsünce diyorum; kabýna sýðmadan sevmek seni. sevmek diyorum duymuyor musun? teslim al beni!
hidayet dal/can sokaðý lambalarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
hidayet dal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.