UNUTMA
Ben daha ilk okuldayken baþladým kaybetmeye
Önce silgimi kaybettim
Sonra büyüdüm büyüdükçe umutlarýmda küçüldü
Ve umutlarýmý kaybettim
Bazen aðlayarak bazen de acýyarak kaybettim
Ve hayatýn bana attýðý o tokatla kendime geldim
Öðrendim bir gün herkesin gideceðini
Hayatýn ne kadar da boþ olduðunu
Yanýp sönen bir mumun ne kadar da anlamsýz olduðunu
Acýnýn göz den akan bir damla yaþ olmadýðýný
Kolay olmadý bunlarý tecrübe etmem
Bazen gecelerce kanadým bazende güçlüyüm diye kendimi kandýrdým
Yýkýlmadým ama çok sallandým
Hayat vurdukça daha bir güçlü kalktým ayaða
Þimdi bakýyorum da arkama onca yýl onca cümle onca þiir heba olmuþ
Kurumuþ kalmýþ ellerimde umut çiçekleri
Kulaklarým hasret kalmýþ bir tatlý söze
Baþýmý yaslayacaðým bir dize
Hep bir mücadele dört tarafý acýlarla dolu hayatýmda
Oysa öyle güzeldi ki çocukluðum taki büyüyene kadar
Büyüme demiþti annem sende acýma
Bende nasýlda gülüp geçmiþtim
Çok aptalmýþým çok büyüdüm
Keþke diyorum çocuk kalsaydým ve gitmeseydi hiç kimse
Kaybolmasaydý hiçbir þey ve sen yanýmda olsaydýn
Hani sen hiç gitmiycektin hani beni hep sevicektin
Hani artýk yüzümü güldürecektin
Hani cezam bitmiþti mutluluk kapýdaydý
Hani ya hani
Bak sende gittin
Benim için bir þiir güzel bir aný oldun
Sana gitme bile demiycem git ama þunu hiç unutma
Burada sana ait bir kalp var
Benim içimde ama senin için atan Unutma
…ÞAÝRÝÇEM …..01.12.2015…
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeLeBeK EtKiSii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.