Gurbet ne zordur,
Yaþayan bilir
Bazen unutsan da acýný
Aniden aklýna gelir
Bir yanda sevdiklerin
Bir yanda memleketin
Sarar özlem dört yanýný
Habersizce dolup taþar gözlerin
Damla damla yanaðýna düþer hasretin.
Gurbet ne zordur,
Çeken bilir
Bir baþka hüzün kokar geceleri
Sise boðulur koskoca þehir
Kimler mutlu, kimler mutsuz
Görmez kimseleri.
Gurbet ne zordur,
Gören bilir
Dili, dini farklý insanlar
Sokaklar yalnýzlýk kokar
Bin bir umutla beslenir yüreðin
Suratýn asýktýr
Gözlerin sýcak bir gülüþ arar
Lokmalar boðazýna dizilir bir bir
Ýçtiðin suyun tadý adeta zehir.
Gurbet ne zordur,
Çalýþan bilir
Gecesini gündüzüne katýp
Ýç çekerek derinden derine
Argýn, yorgun
Alnýnda ter bulgur bulgur akarken
Fabrika köþelerinde.
Gurbet ne zordur,
Giden bilir
Gün geçtikçe arar durur gözlerin
Devlet tiyatrosunu
Eski nostaljik þarkýlarý dinler
Hayallerinde yaþatýrsýn
Edirne’ den Kars’a Anadoluyu.
Gurbet ne zordur,
Yaþayan bilir
Gelen piþmanlýk içinde
Gelmeyenin hayallerini süsler
Gören zorluklarýn zirvesindeyken
Pembe düþ kurar hiç görmeyen.
Bir umut için gelir insanlar ama
Bir ömür geçer dur durak bilmeyen.
Murat Gökçe Karsî