Dokunma

dokunma
dokunduðun heryer
gün batýmý gibi aðýr aðýr batýyor gururuma
sen gemileri yakmayý seversin
limanlarýda

kaç yolcu uðurladým bir bilsen
hepside bir poþet yaðmurla yeniden geldiler
yine uðurladým yine geldiler
yangýnlarýný söndürmeye yetmedi yaðmurlarým
ne olur yakma

ben havadan ateþten anlamam bilirsin
toprak olurum su olurum ateþ olacak kadar hiç yeþermedim
küçük kalbimi kavrayacak kadarda büyümedi ellerim
küçülüyorum bak sen dokundukça

þehirlerim var evet
kaçtýðým.. taþlarýný tek tek seçtiðim
þehirlerim var
bir þehir oldu benden
toprakla suyumu öpüþtürürken
bir þehir kuracaðýmý nereden bilebilirdim

Ha birde þiirlerim var
ekiyorum kenar köþesine þiirlerimi
þehrimin
hücre hücre firkatla besleniyorum
adým adým düþüyor peþime gölgen
üzerine basmamak için þiirlerimi çiðneyip geçiyorum

her doðan günde
ciðerleri oksijensizlikten patlayacak
çýðlýk çýðlýða bebek uyanýþlarým

susturamýyorum bebeði
þiirlerim aç
þehrim virane
sen tüm bunlara saðýr yabancý

þehirlerimi de yakmaya kalkarsan
þiirlerimle vuracaðým alnýndan
can çekiþeceksin .
Sosyal Medyada Paylaşın: