En ince gülü astým kurudu gözlerinde
Bilinmez gece sessiz karanlýk çizdi
Gün batýmýnda pencere kenarýnda yükü
Aðýr ödedi bedelini sevgisizliðin
Hemde hiç hakketmeði halde þehit anasý
Zemheri de uyuttu dizinde
Besledi büyüttü ak sütüyle
Bazen aðladý bazen güldü
Gözyaþýný kuruttu nice elemle
Beþiðini salladý döküldü diþi
Bekledi de murattan ne gün gördü
Gördüðü rüyayý hep hayra yordu
Elinde deðildi kaderinin düðümü
Aðlayan bir aðýt kaldý yürekte
Sisli bir bulut kaldý gözünde
Çizgiler arttý yüzünde acý bir gülüþ
Sürükledi son söz iz býraktý silinmez
Çöreklendi gözünün yeþil denizinde
Dar etti bir akþam üstü kara haber
Kimse dolduramaz dý evlat yerini
Kuru bir mevsim karakýþ zemheri
Anlamaz avutmaz yar tutmaz elini
Kara bir haberle çöktü akþamüstü
Göðsünü baðlayan Ýrin delindi acýdan
Ne bahar ne zaman suskun hazan
Bahtýný kara mý yazdý yazan baþtan
Gün olur kavuþturur topraðý kazan
Þimdi aðlayan bir mezar kaldý elinde
Kara sevdayý bozdu bu düzen
Böldü parça parça yüreði kara haber
Saçýný baþýný yoldu da þehit anasý aðlar
Ruhu buz kesti üþüdü yalnýzlýktan ..
Nurten Ak Aygen
03.10.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.