İNSANLIK NEREDE

Ýyilik kör kuyular da kaldý
Doðruluk çok uzaklarda
Ýnsanlýk dersen kalmadý
Keþke diyorsun,
Keþke demekten dil usandý.

Zaman geçiyor,
Geçtikçe çirkinleþiyor.
Güven tükeniyor
Tükendik’çe,
Ýnsanlýk aranýyor.

Ýnsanlarý tanýyamýyorsun
Menfaat’çýlar yüzünden
Herkesten þüphe ediyorsun.

Kimileri çýkar peþinde
maddiyat, derdin’de
Baþka deðer kalmamýþ gözlerin’de
Akýllarý fikirleri deleverede.

Gel gör ki
Böylelerin’de insanlýk yok
Merhamet yok
Vicdan dersen,
Hiç sorma, yarasý var izi yok...

Sosyal Medyada Paylaşın: