Zaman içimde akýp giden bir nehir Sen kýyýlarýmdan gülümseyen nazlý çiçek Bir o kayaya, Bir bu kayaya çarpan ben Su üstünde baþý boþ saman çöpü. Eðilsen ýslanmak var sana Kopsan ölüm Bense rotasýz Senden sonrasý olmayan Senden sonrasý ölü Önünden akýp giden saman çöpü. Sulara esirim, Sularda akan; Sen güzel Sen kýyýlarýmda duraðan. Yaþamak denen þey Seni bana bir görümlüktü Bir geçimlikti yanýndan Zamandan payýma düþen Ýþte o küçük an. Uzatsaydýn ellerini Takýlýp kalýrdým parmaklarýna Belki köpük birikintisi bir aþk Belki çalý yýðýný bir hayat Biriktiði kadar gönlümüze Sen ve ben Yeterdik ikimize. Hangi nehir ters akar ki dönüþüm olsun þimdi Artýk ben ölü Önünden geçip gitmiþ saman çöpü.
Aydýn YÜKSEL-ANKARA 4 Aðustos 2015- 10.30
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aydın YÜKSEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.