Ne desem sana yine az olacak
Etse de varlýðým bin bir dünya
Senin için
Ki
Deniz rengi gözlerin
Eser mor daðlarýmda
Sümbül nakýþlý bakýþlarla
Evi unutur hal’im
Maviliðinde yaþamak varken
Seninle ben
Ayný zamanýn
Nadir bireyleriz
Aynada ’Biz’ diye yansýyan
Yani demem o ki
Ýlk(e)ler yaþatýyorsun kalbime
Nüfus nüfus çoðalýp
Ekmeðim aþým suyum oluyorsun
Aralýksýz seni sevmek
Zaten bir baþka ömrüm
Bir bambaþka umudum
Güzel yarýnlara dair
belki oturacak rayýna özlemini soluduðumuz geleceðimiz
Leyl leyl bakarsan çöllerime
Ayrýlýksa tarihe karýþacak
Cevaplarýný veremediðimiz sorularla
Amasýz ve fakatsýz bir hayata merhaba deyip
Katre katre yakýþacaðýz doðaya yeniden
Biz ikimiz