Aynalar

Her sabah yüzümü okuyan aynalar
Bu sabah þaþýrdý, kömür saçlar beyazlara karýþtý
Alnýmý dokuyan kýrýþýklar
Hayatýmýn esaretinde enseme vuran kýrbaçlar
Adýmlarýmla sürüldüðüm taþlý meþaleler
Dertleþir benimle, birde ruhuma sarýlan hakikatler

Sen beni tanýrsýn, yoksa bunlar düþmü
Yalanlar küstü, hakikatlerin külü ellerime düþtü

Daha dün çocuktuk, oynardýk topaç
Mutluluðun remzine uzanan kaçak
Saklanýrdýk halimizden, yarýnlarý umursamadan
Zaman nasýlda eridi habersiz
Yarýnlar gerçek oldu,
Geleceðin topraðý önüme doldu

Senelik imzadan sonra, hayata serilen kilim
Saatlerin kuyusunda damlayan dilim
Bilinmez yarýnlarýn yokuþunda halim
Kaçýnýlmaz vuslata uzanacaðýmýz mý sað salim

Anýlar yüreðimde ýsýttýðým yakacaktýr
Aynalar yüzümde ýsýrdýðým yaralardýr
Hayatýn yokuþuna çöken ruhum geçmiþe küstü
Kýrýlan aynalarýn çýðlýðý beynimin arazisine düþtü
Geçmiþin safyasýnda ikram olan alným
Nasýlda habersiz çizgilere karýþmýþ
Hatýralar aklýn odasýnda tozlara yapýþmýþ
Duygularým aþkýn adresinde buzlanarak yatýþmýþ

Yarýnlar avuçlara kurulmayacak
Saatlerin akrebi kusmayacak
Yalnýzca kuyularýn karanlýðýna kapanacak
Aynalarýn þahitliðinde yüz ve güzler

Aynalar söylermisin ben kimim
Bir hakikatýn kitabýna konu olmuþ izzetmi
Yoksa oyalanan düþlerin ýzdýrab ibretimi
Anladým ki aynalarýn içinde haykýrýlan sýr var

Özkan Karaca


Sosyal Medyada Paylaşın: