Sen gittin diye ; hayat küsmedi kendisine , Sen gittin diye ; güneþ ýþýðýný kýskanmadý insanlardan , Sen gittin diye ; su deðiþtirmedi rengini ama , Sen gittin diye ; sevincim avucumda kaldý sadece ...
Kimse bilmez ; çeken kadar sensizliðin ne olduðunu , Kimse bilmez ; gecenin sessizliðinde çýðlýðýmýn þiddetini , Kimse bilmez ; sabahýn serinliðindeki sensizliði , Kimse bilmez ; sensizliðin avucumda umutsuzluk olduðunu ...
Yokluðunun acýmasýzlýðý ; baþlayan günüme karanlýk oldu , Yokluðunun acýmasýzlýðý ; karanlýk çöken akþama umutsuzluk oldu , Yokluðunun acýmasýzlýðý ; gecelerime uykusuzluk oldu , Yokluðunun acýmasýzlýðý ; avucumda ýsýtmaya çalýþtýðým AÞKIN oldu ...
Veysel AKMAN 28.06.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
veysel akman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.