Önce Allah’a sonra sana sýðýndým
Tutunduðum son dalýmdýn
Mutluluk rüzgârý ile kýrýldýn,
Ýþte ben yine yere yýðýldým
Zaten her zaman yaþamaktan ölmeyi seçtim
Ölene toprak, beni dert ve hüzün gömer
Senin mutluluðun her þeye deðer
Bilirsin benim gözyaþlarým hep iner,
Beni düþünme boþ ver
Ocaðýma aþ, idin bardaðýmda su
Ne derse desin o ve de bu
Yalnýzlýk Allah’ýn bana lütfu
Ben neyim ki karþý koyayým bunu
Güneþ doðudan doðar batýda söner
Sofra da kaþýk, balkonda sandalye teke iner
Senden baþka beni kim dinler
Dertlerim birikir, yine seni bekler
Desen de baþýmýn tacýsýn
Avutma kendine tatlý cezasýyým
Yetti artýk canýna, ne seni ne kendime üzeyim
Sen mutlu ol, bende mutluluðun göreyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.