YÜRÜDÜ….
Bir küheylan misali, arz-ý endam ederken
Selamýma karþýlýk sözü verdi yürüdü
Býçak gibi bakýþla, dilim dilim ederken
Yüreðime ihtarý gözü verdi yürüdü
Bir salladý þalýný, etraf toz duman oldu
Göz ucuyla süzerken, halim çok yaman oldu
Dudaktaki tebessüm bana bir güman oldu
Aþka dair umudu izi verdi yürüdü
Yere düþtü mendili dantelli oya oya
Kokusunu çekerim içime doya doya
Kan damlayan yürekten, yarayý soya soya
Çaredir belki diye tuzu verdi yürüdü
Bir gül vermek istedim, çattý hilal kaþýný
Öldü de çevirmedi, bana doðru baþýný
Yapamadým galiba ben bu sevda iþini
Tam köþeyi dönerken kýzý verdi yürüdü
Bir name döþendim ki, okuyan kafa bozar
Anlayarak okusa, sevecek azar azar
Korkarým bu sevdaya deðecek diye nazar
Biraz da sen çek diye nazý verdi yürüdü
Beyaz atlý deðilim, hele zengin ne gezer
Arzettim ya halimi, halimde benden bezer
Benim aþkým çok büyük, seni altýnda ezer
Diye diye mezarým kazý verdi yürüdü
Osman AVCI
01.06.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.