ÖLÜM
Kundaða gireni sarar kefene
Bedeni ortadan kaldýrýr ölüm
Onla nasip olur vuslat sevene
Mutlak ummanýna daldýrýr ölüm
Fani gelip geçer, fani iz koymaz
Kaldýðý konaða mihman göz koymaz
Bozar bað-bahçeyi bahar-yaz koymaz
Ferman-ý ilahi bildirir ölüm
Söndürür ocaðý duman býrakmaz
Civan ihtiyarlar, zaman býrakmaz
Batýrýr gemiyi liman býrakmaz
Esen sazaðýnda yeldirir ölüm
Alýr tahtý tacý, yýkar otaðý
Yayý gergin, ok doludur sadaðý
Feryat figan ile sunup bardaðý
Akan gözyaþýnla doldurur ölüm
Çeker meydanýna boyun eðdirir
Melek kanadýný cana deðdirir
Dünyalýk ne varsa onu soydurur
Tutar musalladan kaldýrýr ölüm
Yazar iki melek dediklerini
Etinden ayýrýr kemiklerini
Yanýna alarak ettiklerini
Rükûsuz namazý kýldýrýr ölüm
Yorsan da nafile sen seni boþa
Yazdýrýr adýný dikili taþa
Koyar amelinle seni baþ baþa
Adýný kütükten sildirir ölüm
Sen varmadan önce ayrýlýr yerin
Topraðý açarlar koyarlar, serin
Gözükara’m biter gamýn, kederin
Olmaz iþlerini oldurur ölüm
Söz Açarý: sy 113, Berikan Yayýnlarý, 2014 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.