BIRAKTIM

Vurulan umutlardan kalan mezar taþýný;
Kaybettiðim o gece bul demeyi býraktým…
Yaðmurla yarýþ edip yanaklarda kuruyan;
Gözyaþýmý bir kere sil demeyi býraktým…

Dudaklarým kadehin son demine küsmeden;
Karanlýk sokaklarýn dudaðýna düþmeden;
Þarkýlarým hüzünle merhabayý kesmeden;
Kemanlara bir daha çal demeyi býraktým…

Býraktým gölgelerin peþinde yürümekten;
Bir yangýnýn külünde gün be gün erimekten;
Yokluðunu her sabah efkârla sürümekten;
Þu tarumar halimi bil demeyi býraktým…

Kim duydu feryadýmý hayalimi yýkarken;
Senden kalan son resmi inat ile yakarken;
Hazýrlanmýþ ne varsa kapýlardan çýkarken;
Gözlerine bakarak kal demeyi býraktým…

Yarýnlarýn koynunda beklesin hayallerim;
Yangýnlardan sonrasý kavrulurken ellerim;
Madem ki tövbe etmiþ açmayacak güllerim;
Beklemeyi öldürüp gel demeyi býraktým…

Ali ALTINLI – 29/05/2015
Saat: 19:20

Sosyal Medyada Paylaşın: