- damlýyorum yine de dolmuyor içimdeki boþluk geldiðim yol gitmeler için deðil aklýmý kaldýðý yerden çöz yolla açýlsýn artýk aðzýmýn demir kapýsý ruhum için gökyüzü bak, ayaklarým için toprak son gemi de gitti artýk, son yol yüründü son aþk unutuldu çoktan kendini hayata çok alçaktan býrak çarpýp parçalanalým varsýn, neye bu kanatlar bu rüzgar neye yoksa,bu göðse sýkýþmýþ gümleyen yumruk niye söz geçmez bir tek suya ve aþka orda sönüp gidersin , burada yana yana dönen pervane benim kalabalýðýn gücü yetmiyor unutturmaya hiçbir þeyin gözlerini andýrmadýðý bu evrende silinmeye yazýlmýþ gibi yüzüm, ellerim benden öyle uzak bir toz tanesiyim eskisinden fena
“yine de seviyorum aklýmýn topraðýnda köklenmeni”
-
Sosyal Medyada Paylaşın:
CigdemGüner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.