saðýr hazanda dibe vurur yapraklar
ölümlerle sarsýlýr baþka suskunluklar
ah baþým
ah tepemde dönüp duran kuþlar
bir çekmecede ucu yanýk mektuplar
ve
oyalý bir mendildir kalan geriye
kendi fecr’inde solar gökteki mumun fitili
her sesle bakarým sen diye
sonra uðrar baþka baþka iklimler pencereye
yazlar geçer
en son da
içinde öldüðümüz sonbahar...
uzaklaþýr sessizlik
uðultular sarar þehri
gitmediðim diyara uðurlanýr þarkýlar
aðlar yarý yolda eksik kalan notalar
baþýmda esen kaç sevda yelini
düþürürken elimden acemice
ergenliðimdir erken
yeni yetme adamlýðým belki de geç kalan
düþer kaldýrýmda bir köþeye hayalden bir parça
geçip gider koynumdan tütün kokusunda ayazlar
sen
rüyalarýma asýlý kalan kadýn
gülüþlerini býrakýr gidersin
donakalýr ardýnda kaç mevsim
can çekiþir içinde ölüm her gece
aldanýþlar kalýr
ve banktaki o adam
aldatýþlar bir de kendimi binlerce kere
bilinmeyen suallerin arsýzlýðýdýr dilimde
sokulur avuntular evimde her köþeye
vurur kendini bir yaðmur damlasý dudaklarýmda dua diye
oysa...
gecenin son sözüdür aþk
düþer tenime ay niyetine
***
Deðerli yorumuyla þiirime ses veren sayýn Ahmet Ormancý’ya sonsuz teþekkürler
Maide Özgüç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Seyir LEOPARIN GÖZLERİ Kırık Aynada Vals Kupa Arabası GECE DÜŞLÜ KADIN zaman içi... papatya rüya mevsimi SİNEK VALESİ Nebahat