AYNA FELSEFESİ

Suya düþen aksine baktý önce mahlûkat
Ýrkildi görüntüsünden, gün aynadan aymaz; gün titrek su
Adý konmamýþ uzuvlarýndan merak damlarken tokatladý ince dalgalarý
Yeterli eðimle bakýnca gök yerdi, yer su…
Dua, gözlerinden süzülen korkudan eðilen baþ hýzlanan göðüs kafesi
Utanma belasý avret yerleri… kapat gözünü uyu!


Karýnca hükmünün geçmediði lâmekan soðuk
Zikre durmuþ kainatý dinledi mahlûkat
Göðün efendisi yeri de ýþýldatýyor kapanan gözlerinde kelebekler uçuyordu
Ellerine bakýp suya koþtu evren, ensar secdede yakarmayý keþfetti
Gizlenerek aðladý ne biliyorsa artýk!


Tufan inmemiþ; Habil, Kabil’i daha ölümüne sevmemiþti
Saklanmadan yürümekti ve anlamsýz üreme biçimiydi aþk
Belki hayat belki son nefesti su
Bazen umman bazen paramparça
Her þeyden öte aynýyla vaki tecelli, ayna.
Gözlerini kapattýðýnda kemirmiyor benliðini açtýðýnda leþçil karga
Dik tuttuðu kuyruk kadardý farký hepsinden
Hepsi hepsi bu damladan zuhur etmiþti


Karanlýktan aydýnlýða her gün suya koþtu.
Bütün yaratýlanlar ölmeye evine döner toprak
Buram buram günah kokmazdan önceydi iþte
Her göz kendisi gibi görürdü baba oðul ve havariler
çöl yokken deniz çokken
milyon gün yaþadý Yaratandan baþka her þeye tapýnarak
Sanduka içinde ki ilk asadan sual edilse suyunki suçtu


Ben sevmedim sen sevdirdin
Ben öldürmedim sen öldürtün
En þereflisiydim cennetin
Ben kaçmadým sen attýn
Günahsýzým sen yaftaladýn
Ben sadece mahlûkatým
Daðlarý tepemden neden baktýrýrsýn?


Penguenler saydam vicdanlarda caka satarken gerinen mahlûkat
Afili yaylak göbeklerini kaþýr da en imanlý benim der
Türlü kisvesinde bu tarz senin sakallý Dürzî… kendini patlat
Fark yok haham. Ha su ile imtihan ha ayna ile
Kanla yýka suyu ayn’ýn aydýnlansýn
Kevser kâsesinde ve felâk ve nâs billur sesten belagat
El aman! El aman!


Bu, aynanýn aynýyla beyan manifestosudur
“Var edildiði için varolan ben
Hesap günü korkarsam yüzüme bak
Ben, sendenim. Sen sebebimsin.
Bük bükebilirsen kalemimi
Cümle mahlûkat aman dilenirken”





ndr......
Sosyal Medyada Paylaşın: