oysa aşk

ellerim,
ellerim diyorum kaç zamandýr,zamaný olmayan düþlerime.
patlamaya hazýr pimi çekilmiþ bomba,
kalp kapakçýklarým...
müzikler bana acýlarýndan doðan,
hüzün kokularýný taþýyor bil istedim...
aðlamanýn binbir çeþidini gözlerime sorma,
kalbime sor.
yüzümü yüzüne yaklaþdýrmaya korkuyorum,
oysa korkularýmdan emin olmakdýr senin yüzün.

emin olamadýðým bir zamanýn,
tik taklarý arasýnda sallanan bir yelkovan yüreðim...

emin olunmayan bir aþka kim düþmek ister ki?

oysa aþk düþülmesi en zararsýz istekmidir acaba?
yada
en hasar býrakan istek mi?

insanýn kalbiyle þavaþmasýdýr aþkýn kesin tanýmýný bulmaya çalýþmak.
kendini bir türlü bulamamýþlýðým var,bu kesin.

Gitmediðim þehirlerde,dinlemediðim müzikler kadar güzelsin sevgili...
merakla istenilen,
iþtahla yaþanmasý gereken.

kalbimin,
benliðimin sahibi sevgili.
seninle konuþmak geçiyor bugece içimden katar katar,
üstelikde yanýmda yöremde yokken,
yüzüne hasret,
adýna yasakken...
üzgünlüðüm þimdilerde,yoðun bir kedere döndü sanýrým.
aþkýmda baþarýsýzlýðýmdan olsa gerek,
yüzüm yok,yüzyüze ve söz söze gelmeyi hayalde bile...
ellerim boþlukda sallanan birçift yaprak þimdilerde,
yokluðunun rüzgarlarýyla durmadan hüzünle sallanan...
tüm þarkýlar yarým kalsýn bugece,
nakaratlarýný hüzünlere boðun..
madem ben hüzünlerle doluyum bugece,
içimde dýþýmda kimse
kimse bana dair kalmasýn..
ah sevgili,
adýný bile aklýmdam geçirmiyorum,
yüzüm yok diye...
sonu bitmesin bugece bu þiirin.
sonlardan hiç hoþlanmam herkez bilsin.
yokluðun,varlýðýma armaðan olsun sevgili.
gündüzlerimin,gecelerime meze olduðu gibi...


anlamsýzlýklarýn içinde bir kalple,
karanlýk geceye bakýyorum þuan.
ayaklarým zemin arýyor,
ruhum tutunacak bir ruh bu gece...brn

Sosyal Medyada Paylaşın: