Sesleniyorum sokaklarýma Kim gülümseyen gönlünüze bu kasvetli bakýþlarý yerleþtirdi Sokaklarýmda insanlar gülümserdi Artan gülümsemeler martýlara yem diye atýlýrdý Bu sancýlý bir buluþ yok oluþ Sessizliðin kasvetli adýmlarý kaldýrýmlarý parçalamýþ Utanarak bakar kitaplarýn arasýnda mýsralar Kulvar deðiþtiren düþüncelerde kan kokar výcýk výcýk Bir köfte ekmek arasýnda sunulur bu cacýk olmayan cacýk Herkes olmuþ düþünce celladý Elinde balta istediði yerde kesmek için düþünceleri bekler Ey sokaklar sizler bir zamanlar ne mutluydunuz Mutlulukla üstünüzde döþenmiþ Arnavut kaldýrýmýnda yürürlerdi insanlar Artan gülümsemeler martýlara yem diye atýlýrdý Þimdi herkesin omuzunda kapkara bir tabut Ýçine sokmak için ceset toplar Ceset bulamazsa Kör düþüncelerle ölümü koklatýr Yine ceset toplar Mehmet Aluç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.