Sessizlik acýtýyor yaralarýmý. Karanlýk, korkutmuyor yarýnlarýmý. Sadece ay, Güneþe hasret býrakýyor adamý. Þu koca dünya, ben yandým diyemi ýsýndý.
Duvarlar parmaklýklara hasret býrakýyor adamý. Yumruklarsam þu duvarlar yýkýlýr mý? Zaten beraberkende sevememiþtim ayrýlýðý. En güçlü ilaç hangisi...Sahi kesermi sýzýmý. Bu yangýn, dört gözle bekliyor kývýlcýmý. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.