Ne deseler haklýlar, haklýlar bu çocuklar,
Onlara verdiðimiz dünya kan revan olmuþ
Mecbur içeceksiniz bu þurubu çocuklar
Ateþi tutan eller baþa pehlivan olmuþ
Annenin gözlerine bakan gözleri mahmur,
Yüzünde, babasýndan sýçrayan kanlý çamur,
Bin parçaya bölünür taþa çarpýnca yaðmur,
Acý damlamýþ suyun tadý bir yavan olmuþ
Mevsimler kan kýrmýzý, her safýnda yol belli…
Gelecek aptal akil insafýnda, yol belli…
Dünya döner güneþin etrafýnda, yol belli…
Zamaný koþturmaya akrep yelkovan olmuþ.
Korkudan üþüdükçe titrer yürekler kýþýn,
Altýnda kalanlar var yýkýlan her barýþýn,
Çocuklar cezasýný çekiyorken yanlýþýn,
Anneler kör kurþuna karþý paravan olmuþ.
Savaþýn çocuklarý barýþa yasaklýlar,
Tetiði çektirenler görünmüyor, saklýlar.
Coþari der haklýlar, bu çocuklar haklýlar,
Ýnsanlar insan deðil yýrtýcý hayvan olmuþ.
Ýbrahim COÞAR