GÜLÜ ÖZLEDİM
Davardan kýrpýlan elde eðrilir
Istarda dokunur ilmek atýlýr
Emekler verilir sona gelinir
Yörük çadýrýnda çulu özledim
Babamdýr atamdýr durur köyünde
Çalýþmadan yemek yoktur ömründe
Herkes için þefkat çoktur gönlünde
Her an öpülesi eli özledim
Anam el üstünde ulvi anlamda
Eve düzen verir usta makamda
Zor anda dað gibi durur arkamda
Her gün dua eden dili özledim
Köyüm çam kokulu havasý temiz
Yukardan bakýnca uyur Akdeniz
En güzel mavilik budur þüphesiz
Tepelerden esen yeli özledim
Alem kýþken badem çiçek açar
Portakal çiçeði cana can katar
Nergiz kokusuyla caka satar
Çevliklerde açan gülü özledim
Bahar gelir bayram eder arýlar
Çiçek çiçek gezer þifa toplarlar
Petek petek dolar kütük kovanlar
Tezekle açýlan balý özledim
Iþýl ýþýl parlar Nisan yaðmuru
Türkmence yoðrulur insan hamuru
Bereket doðurur tozu çamuru
Akçataþtan akan seli özledim
Zeytinada benim köyümün adý
Meyveler yetiþir efsunlu tadý
Gurbetten bakýnca acýtýr yadý
Köye giden tozlu yolu özledim
Turan UYSAL
01.03.2015 Miesbach
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.