Bu Gece

Ah Yar

Boðazýmda düðümlenen özlemin, býçak yarasý yüreðimde..

Kapanmayacak Bir Yarasýn Artýk, Kalbimin Sokaklarýnda..

Sevgili..

Bu Gece, Evet Bu Gece Azrail Uðradý Kalbime..

Belli ki Seni Alýp Götürecek Ýçimden..

Yokluðunun yasýný hep tuttum ya,

Alýþýrým, alýþýrým istemesemde..

Bir Zaman, Bir Zaman sonra da unuturum belkide

Unuturum, unuturum zamanla unutamadýðým seni..

Nefesimin yaðlý ilmik misali boynuma Geçtiði Günde..

Yar, Bakma Öyle..

Öyle çok Yorgunum ki..!

Dokunsan milyon parçalara bölünür, milyon kere ölürüm yokluðuna..!

Ah yar, hüzünlü öyküler sinmiþ yürek mürekkebime.

Her gece sensizliði asýyorum penceremden yýldýzlara..

Yokluðun öyle bir sýzý ki, sarmýþ her yanýmý..

Gece sessiz bir þair,

Þiirler dökülür kalbimin avuçlarýna..

Yokluðun zehir gibi kanatýr hücrelerimi..

Kaç ömürüm daha tükenecek hasretinle bu þehirde..

Gönül sýzým Bu gece.

Bir þiir daha þahitlik edecek sensizliðe..!

Mýsralar, özlemin ile tutuþunca.!

Yýldýzlar düþecek aþkýn kalbine..!

Yokluðun..

Bir namlu gibi içimde patlarken..!!

Kalbimi de seninle alýp gidecek ..

Zamansýz bu son öykümüz de..

...

Raif Þefkatoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: