CANIMIN İÇİ

Kör bir sabahýn buðulu camýna yazýlýp
dilimden dökülen her kelimeye seni ilmekledim.
Hafýzamýn duldasýz zulasýnda, ýlgýn kokuþlu günler biriktirdim bir gün dönersin umuduyla
Ve
Nedensiz susmalar biriktirdim güncelerimde
Kederim boyumu aþtý

Canýmýn içi


Siyah beyaz bütün rüyalarým,
Özlemin dur durak bilmiyor içimde.
Kaç kentin erken saatlerine tanýklýk ettim.
Kaç ayaza yüzümü yalattým.
Þarkýlardan fal tuttum ikimize
ve
Vasýfsýz hatýralarýndan
hayat kesiti, mutlulukla ilintili duygu yüklü þiirler derdim.
sözlerime hüzün bulaþtý

canýmýn içi

Hayata hep kýyýsýndan tutundum yokluðunda
Býrakýp gittiðin bu diyarlarýn tadý yok þimdi,
Senli sahneler düþüyor hayallerime hep
Ve
Efkârýn kafama
Düþlerin akþama
Yokluðun cama vuruyor
Tüm sancýlý anlara, bulanýk yarýnlara ve çürüyen yýllara inat
Zorba geceleri örtüp üstüme seni kocaman bir yürekle seviyorum hâlâ
Ama sen yoksun
Kaç gemi limana yanaþtý

Canýmýn içi


Ne zaman seni hatýrlasam
Yaþamak uçurum kýyýsýndaki dar ve ince bir patikaya dönüþür
Sancýlarýn baþlar kýlcal damarlarýmda
geçmiþin rýhtýmýna demir atýp yeniden nalân bir cümleyi daha hecelerim
Pembesine küs gözlerle baktýðým hayattan.
Kabuk baðlamayan yaramý tekrar kanatýrým.
Gel artýk,
Efkârým gözlerimden taþtý

Canýmýn içi

Sosyal Medyada Paylaşın: