Sessiz bir çýðlýk duyuldu...
Tersten esen bir rüzgarsa ardýndan.
Adýný bilmediðimiz kelimeler uçuþtu.
Ordan oraya savruldu.
Yine akþam ,zifiri karanlýk.
Umutlarýmýz,hayallerimiz,
Gönül beþiklerinde sallanýp durdu.
Bilmediðimiz yüzler,
Tanýmadýðýmýz insanlar geldi.
Halimizi hatýrýmýzý sordu.
Ýnsan beklermi celladýný
Bu kez beklemek
Sahiden yordu..!!!
Seda Karakaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.