GÜLMEYİ UNUT

Hava kararmýþ þimþek çakýyor,
Yýldýzlar yola çýkmýþ akýyor.
O gözler melun melun bakýyor,
Gülmeyi unut ben de unuttum.

Ölüm korkusu tedirgin etmiþ,
Ay ile yýldýz tatile gitmiþ.
Karanlýk dünya canýndan etmiþ,
Gülmeyi unut ben de unuttum.

Dostunu bulmak sevinci olmuþ,
Sevincinden kel baþýný yolmuþ.
Güneþ kavurmuþ rengi solmuþ,
Gülmeyi unut ben de unuttum.

Sonu olmayan yola çýkmýþým,
En baþtan çürük dala çýkmýþým.
Sahrada kuru göle çýkmýþým,
Gülmeyi unut ben de unuttum.

Akan yaþlarým artýk akmýyor,
Lale,menekþe artýk kokmuyor.
Kurudu sular berrak akmýyor.
Gülmeyi unut ben de unuttum.

Derin yaran hep kanayýp durur,
Deli bir rüzgar beni savurur.
Güneþ batmadan akþam mý olur,
Gülmeyi unut ben de unuttum.
Kahraman VARDI


Sosyal Medyada Paylaşın: