Yarýný bilmiyorduk Ama bilmediðimiz yarýný düþlüyorduk Korkmuyorduk Kaçmýyorduk Ve saklanmýyorduk kimselerden Çünkü aþktý yaþadýðýmýz aþk Ve korkunun aþkta yeri yoktu
Düþünmüyorduk engelleri mesafeleri Aramýzdan gelip rüzgar gibi geçenleri Derine en derine inmek için Çýrpýnýyor,savaþlar kazanýp Kaybediyorduk Ama en güzel yaný Ne kadar düþsekte Beraber kalkmayý biliyorduk Aþktý yaþadýðýmýz aþk Ve aþkta pes etmek yoktu
Artýk yürüyüþler düzenliyorduk sevmeyenlere inat Mitingler düzenleyip Sloganlar atýyorduk Ve kimi zaman taþlanýyor Kimi zaman kurþuna diziliyorduk Ve ne kadar dökülse kanýmýz Akan kan gibi sele karýþýp Gözlerimizden yüreðimize Daha bir çok akýyorduk Çünkü aþktý davamýz Yaþadýðýmýz aþktý Ve aþkta yenilmek yoktu
Þiirime Kattýðý yorumdan ötürü deðerli Kardeþim Mehmet Delete’ye teþekkür eder yorum ve þiir hayatýnda baþarýlar dilerim...
Mehmet Aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.