Göðün göðsüne yaslansam En siyahî kanatlarýna assam yüreðimi En þiddetli rüzgârlar parçalasa yaralarýmý Dökülse avuçlarýna köz köz Hangi çizginin sýnýrýnda öpersin sen kokan saçlarýmdan?
...Daha dün gibiydi Benim sana çocuklar gibi koþmalarým Senin bana þiirler okumalarýn Nasýl da bir coþkuyla doðrulurdu yüreðim Dans ede ede seni kucaklarken...
Yaþadýðýmý hissediyordum içimi sararken Eþsiz sev(g)in Soluðun bile yüreðimde aþkla mayalanýp Can katýyordu alyuvarlarýma, akyuvarlarýma Kilometrelerce uzaktayken Iþýk hýzýyla sana ulaþýp Beþ dakikalýðýna da olsa Seni görebilmek için Neleri feda etmezdim ki Bu sevda yolunda...
Bu kadar çok severken seni Gitmek mi zor kalmak mý?... Diye dövünürken yüreðim Beyhude geçen yýllarýn yorgunluðuyla Aþkýnýn sihrinde yýkanýrken tüm uzuvlarým Çok çaresizdim, çaresizliðimde Ne senden gidebildim! Ne de sende kalabildim!
Belirsizlikler, çeliþkiler Hep bir baþýboþluk sarmýþken dört yanýmý Hayat oyununda sobelendim Kendimden gittim Ulaþamayacaðým en küçük Meridyen ve paraleller arasýnda kayboldu benliðim...
Baþýmý yorganýn altýna çekip aðlamýyorum artýk Her þeyim aleni Zýrýl zýrýl kendimi kaybedene kadar aðlýyorum Seni sevdiðimi herkes biliyor Daðlar, taþlar, bayýrlar Kurtlar, kuþlar, çiçekler Yaðmur, kar, fýrtýna Güneþ, ay, yýldýzlar Mars, Merkür, Venüs Diðer bütün gezegenler bile Bu sevdama eþlik ediyor...
Korkmuyorum senin gibi Sevmekten-sevilmekten Utanmadan haykýrýyorum Seni ne çok sevdiðimi Ta ki b/ayýlana kadar Yaþamak o kadar zor ki Sensizlikten ýslanýrken yüreðim Nefes alamamak gibi Yaþamayý unutmak gibi Aslýnda yaþarken ölmek gibi bir þey!
/Aþk limanýndan Nâgehan-i bir ceset sonsuzluða uðurlandý!../
Nagihan ERGÜL
Þiirime nefesini üfleyen kýymetli hocam Ahmet ORMANCI’ya en kalbi teþekkürlerimle…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.