Geçenlerde birkaç arkadaþla Hem de koþtura koþtura Umreye gider gibi hâþâ kimimiz, Öyle büyük bir iþtahla Ziyaret ettik Sumela Manastýrý’ný …
Aracýmýz kývrýlarak týrmanýrken Maçka’yý Arkadaþlardan birine Hatýrlatmak zorunda kalýyorum yine Sumela’nýn Sürmene’de olmadýðýný…
Dilime zaman zaman maniler dolanýyor Karadeniz misali gözlerim bulanýyor
“Araç yolu bitince Baþladýk yürümeye Allah’ýn Sümelasý Soy-sopun yürümeye”
“Zigana’nýn yollarý Hem virajlý, hem dardýr Habu daðýn baþýna Bu yapýyý yapanýn Aklýndan zoru vardýr”
Manastýrýn içerisinde Fresklerin üzerinde Resim kabiliyetini sýnamak serbest Bin yýllýk duvarlara “Ah ulan Meryem ana Kýzý vermiyorlar bana Yakarým þu Ýstanbul’u Þampiyonluk kupasi Gelmezse Trabzon’a" Kabilinden yazýlar yazmak serbest Fotoðraf çekmek serbest Fakat her ne hikmetse flaþ patlatmak yasak…
Ardýmýzda býrakýrken Sümela’yý Arkadaþýn devam ediyordu hâlâ O yapýyý o daða kondurana kalayý.
Ýsmail GÜÇTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail Güçtaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.