Kadife kýzýllýðýnda gonca gülüm Kan damlýyor yapraklarýndan Ellerimin arasýnda diriliyor ölüm Solup sararýyor benzi Goncalarý açmadan Belki de dikenlerinde bilinmezdeki çözüm…
Avuçlarýmýn içinde Gonca gülüm dönüþüyor mum alevine Hayat ýþýðým gözlerimin önünde Acýmasýzca eriyor damla damla Her damla yakýp iz býrakýyor avuçlarýma Beni benden alýyor Bilinmeze sürüklüyor…
Yakýp kavursa da o benim ýþýðým Arada yel vurup titrese de Zaman zaman sönmeye ramak kalsa da Bazen ateþlenip canlý canlý parlasa da Dinginliðinde sessizce yansa da Günü geldiðinde söneceðini bilsem de O benim ýþýðým Ýyisiyle kötüsüyle O benim ýþýðým…