Bozgun… Biranda ne olduysa, Yüzler tuhaf ve solgun Kim kime ne yaptýysa…
Ne acý ki, Bir kelimenin manasý Ýnsaný, Öyle bir deðiþtiriyor ki… Ardýndan kalpler kýrýlýr Kimi, deðilse de haklý Haklýymýþ gibi darýlýr Ve yüzlerdeki solmuþ sürur Alýrsa yerini, çekilmez bir gurur Herkes birbirine düþman olur.
Niye öyle Ýnsanlar neden davranýyor böyle Birbirimizi sevmek varken Gönüllerde, sevgi tohumunu ekmek varken Neden bu kin bu nefret Yok, mu yaþananlardan ibret…
Paylaþýlacak bir sevgimiz, Hasretimiz, özlemimiz… Her þeyden de önemlisi Ýnsanlýðýmýz varken Paylaþmaya gönlümüz nerede…
Olmalý yine Olacak demeli herkesin Çünkü bu dünya bizim Sevgi dolu yarýnlar bizim Sevmeye ve sevilmeye Gönülleri fethetmeye Ve kardeþçe yaþamaya Davetiyemdir insanlýða.
BÝLAL 20.06.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
bilhat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.