sarıdan ağladık bu akşam

dut dalým sarý baðlamam
yaramazlýðýmda
düþmeseydi kütüðün kafama
ve babam
saz oymasaydý senden bana
hangi kovuða sýðardý bu alem
hangi sýzý daha acý sýzlardý bana
kim çýðýrtkan olurdu böyle vefalý demli
ordular içinde yalnýzlýklarýma




ben dokunurun sen sökülürsün
nasýl sýðar içine bu kadar ayrýlýklar
terk-i diyar edilmiþ istasyonlar buðulu þehirler ulu daðlar
zorlama beni iþte zorlama
son türkünün icrasý ricasýna
yemin kilitli parmaklarým beni baðlar




ah...sarý baðlamam nakýþlý çanaðým
pusular kurursun el atmadýðým perdelerine
kabatele gel geçti diyorsun çýraklýðýn
kaç sevdanýn zülfü baðlý bamlarýnda
tanýðým deðil misin sanki
vurduðum zaman yandýðým




öyküye döner mi yaþanmýþlýklar ince telin sýzladýkça
yýllar deme yatýyor sarý rengin morardýkça
bir hinliðin var sende saklý
neden zar-ý sökün eylersin
ortatele yaklaþtýkça





konuðuma þarlataným beni tezeneden yarataným
herkesin derdi baþka bizim yaramýz
zaman geceye döner dostlar gider
ve yeniden küs’üne çekilir parmaklarým
sen kalýrsýn ben kalýrým












kasým



Sosyal Medyada Paylaşın: