sonsuzluðunu oluþturan þey sonu gelen aþklarýn boþ bedenlerinin tabakalaþmasýydý belki de zeminde..
belki susmak duymaktýr derininde içerde atan kalbe inat buz bedeninde sadece yankýlanmasý dipsiz kuyularda esir aþk. esir ruhlarýn esiri... tek sahip olduklarý. ilelebet mutsuzluklarý. belki yegane nedenleri. terk edemeyecekleri gerçekleri. adamasý bedenine inat ruhunu sonunda terk edeceðini.. bile bile ellerinde!
yokluðunda direnmekti inanmamak ya da gittiðine gereðine..
sonsuzlukta sonu geldi yine can incecik bir telde.. yalnýzlýðýnda boðulmakta. boðulmaktý.. ve uyanmaktý sonunda belki boðazýn derinliklerinde
son uyanýþ! tabakayla bütünleþmeden hemen önceki terk-i diyar sýrasý kendine geldiðinde hiç itirazsýz.. sadece huzurlu bir son. uyanýþ.. -tý arzuladýðý..
***puðu*** 29ocak’07_yarýný_23:+04
Sosyal Medyada Paylaşın:
salina Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.