Adil Emmi öksürür.. bekletir bekler susuncaya kadar Felek Osmaný
“-hacý emmi haklýsýn da! evelden biz nasýlýdýk sekiz on gardaþ o yoklukda yediðimiz aþýn bi zelleti varýdý sovanýna doyuyoduk gapýþmaca yeyoduk ne hasdalýk bilidik ne garýn aðrýsý ne de mýzýlardýk
hincikinnerin biçcik olunca mý ne gözüne-gözüne… aðzýnýn içine bakýp duruyollar iki sunum biþiy yediresiya kendilerinden geçiyollar öyleykene mýyyýkk-mýyyyýk; mýzýl mýzýl , mýz mýz çocuðun irengi bomboz
“-len olum buna bi gardaþ alýn ule Akgulaðýn Murat gibi bu çocuk eselmeycek heþ deðilise, onu gýsganýkana, itiþirkene-kakýþýrkana, govalarkana-gaçarkana, yarýþýrkana bi yandan da garnýný doyurur iþinize garýþmak gibi olmasýn emme valla siz bunu eyi etmeyonuz yok yoðsul deðilsiniz evelallah yetiremeyiz-bitiremeyiz deyonuz belki olur geder, Allah yaratdýðý gulun ýrýzgýný verir peygamberden ümmet mi sakýnýyosunuz” neyimiþ kendi gibi aþlýðýnan terbiye olmaycaðmýþ … “-len olum anan sekiz oðlanýnan kaþ gocaya varmýþ da biz orda burada olmuþ getmiþiyiz hanký emmiyin evi damý yok” dedim eyi dememiþmiyin” “-dooru” “-bizim de dediðimiz o ya! önlerine halalýndan aþ dökebiliyon mu baþka mesele yok olu-ðeder hayýlýsýynan þükür emrine” “-bin þükür”
“-goruya biliyon mu hýrsýzlýkdan, isdeyicilikden yalakalýkdan, döyüslügden senden gabadayýsý , senden bahtýyarý ondan hayýrlýsý bundan möhümü yok” “yok”