DÜN GİBİ

Dökebilsek maziyi .... kumsala,
Toplasak birer birer ;
Çakýl taþlarý gibi.

Evrenin kucaðýnda ;
Oynasak....
Gülsek....
Çocuklar gibi.

Toplasak bitenleri...
Balýk aðýna takýlan;
Gümüþler gibi.

Birleþtirsek ufku,
Yüreklerimizde
Günbatýmýnda kaybolan ümitlerimizle....

Dokunabilsek .... kaybolan yýllara,
Toplayabilsek;
Sonbaharýn yapraklarý gibi .

Ekebilsek sevgimizi .... geçtiðimiz yollara,
Yeþerse her biri;
Birer papatya gibi.

Sevgimizi kucaklasak ,
Saklasak....
Yýllanmýþ þaraplar gibi.

Yok olan yýllarý,
Doðan güneþe göndersek....
Tutsak ucundan yakalasak,
Sürüklese bizi...
Dönebilsek....
O Rüzgarýn....
O dalgalarýn .... geldiði yere,
Alabilsek O nefesi,
O.... býraktýðýmýz yerde.
Sosyal Medyada Paylaşın: