(babama...) En güzel hayattýr aslýnda Þu doðan güneþi görebilmek, Bir kelebeðin kanatlarýna asýlmak Ve hayal kurmak, Olmayacaðýný bildiðin þeyler istemek Allah’tan... Ve ne zaman uykudan uyansan, Hala fakir ve çýplaksýn, Aciz ve ezik olacaksýn, Ne zaman et almaya kalksan kasaptan, Hesabý sorulacak cebindeki paranýn Dillerde hýrsýz olacaksýn Kimse alnýnýn terlediðini görmeyecek, Ýþten eve yürüdüðünde, Þiþmiþ tabanlarýn bilinmeyecek... Ve þafak vakti iþe giderken sen, Þair daha yeni uyumuþ olacak, Senin gibileri yazmayý o an býrakacak...
Adil Yavuz Durmaz / 27.07.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
adildurmaz46 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.