Dudaðýndan süzülen ýstýrabý emerken
Reyyandan kovuldum da, zamana çentik düþtü
Çýðlýðýmý aç-susuz çocuklarla gömerken
Kararan bir gün daha sükuta yenik düþtü
Çaresizlikten deðil, deðil öfkem hýncýmdan
Yine bir ’hiç’ doðarsa, korkuyorum sancýmdan
Kör ve saðýr insanlýk gülerken, utancýmdan
Saklandýðým gözlerin, tarihe tanýk düþtü
Yozlaþan döngülerden olsam da el’ân bizar
Kessen damarlarýmý oluk oluk aþk sýzar
Yorgun ve mahzun kalbim yenilgilere mezar
Mübtezel ahvâlimin þerhine panik düþtü
Bilsen neler gömülü dünyanýn avurdunda
Baksana etrafýna tek misin dert yurdunda
Sonsuzluða uzanan ne hayaller kurdun da
Nimet dolu vâhandan payýma yanýk düþtü
Susuz kuyu baþýnda Yusuf umudu uðraþ
Öldüm mü ki çýkmýyor gözümden bir damla yaþ
Nasýlsa unutulur, nedir bu sahte telaþ
Serzeniþler duygusuz vicdan bir anlýk düþtü
Arz-u hâle ne gerek, kaleme düþmez beyân
Öylesine savruðum ve öylesine üryan
Baðrýnda uyumaya kurak toprak arayan
Son yaðmur damlasýydým, kayýtlar sanýk düþtü
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.