Ne geceyi nede sabahlarý unutmuþum hangi gün Hangi saatler her þey durmuþ benle Zaman tarihler bile vaz geçmiþ ben gibi senden Artýk eski ben deðilim deðiþtirildim Ne ALi Ne Fatma nede Mehmetler Gözyaþlarým akmýyor ne sen nede baþkasý için Kirpiðime düþen kar tanelerini Güneþe bakarak kuruttum
Geleceðimin adýný Barýþ koydum kendime Özlüyor mu ? seviyor mu ? diye telefon sesi beklemiyorum Ben hayata yeniden gülümsedim olmasan da Sen hiç deðiþme dediler bense mutasyona uðradým Kimseler deðilmiþ zamanmýþ beni benden götüren Sümbüllere zambaklara selam verdim iyi ki yoksun giden geçmiþim Ýyi ki Yoksun
Ah be gözüm ah be gönlüm neredeymiþ sin sen Boþ sandalda kendi kendini bekleyen ben yüreðimse mazinin hangi izlerinde kalan Susmak kendime anlatmak kendimi nereye kadar Düþündüm ya sonra Söz verdim kendime Nereye kadar bu gidiþler Yürüdüðüm taþlý tozlu yollarda çöle hiç bakmadým Bu hikaye benim dedim geçmiþe köprü kurdum geçmiþimde kalmamak adýna Etrafýma bakýndým be bir gecede ülkeyi yasa boðan þehitleri düþledim
Sonra dedim senin hikayen sadece bir HÝÇ kirpiðime çýð düþtüðü o an anladým Ýþte o zaman Gelecek ýþýðýmýn adýný Umut koydum umut Hayat benim Gün kendimle barýþma günüm Tut elimi Yeniden hayat
Sosyal Medyada Paylaşın:
meral melek kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.