Üşüdüm sevgi yağmurunda ıslanır ken bile
Gece sessizce yürüdüm sokaklar karanlık
Oysa ben umut ışığını sende görmüştüm

Belki de sen bilmezsin hasretinin sıcaklığı
Kalbime dokunurken hayalin geldi yanıma
Ne çok sevildiğini mutlulukla anlatırken !
Şiirlere yazılan duygular tertemiz gerçekti

Düşünüyorum da koşulsuz sevginin adı vardı
Ruhum da acılar içerisin de isyan etmeyecek
Bazen gitmek istiyorum bu şehirden uzaklara
Herşeyi maziye bırakıp hiç acımadan olmuyor

Çünkü bir sana kıyamıyorum öyle çok severek
Yüzündeki sevinçleri hatırladığım zamanlarda
Tutkulu bakışlarındaki o anıyı hiç unutmadım?
Yine vicdanımın sesi seni söyledi sev onu diye !

Ve tereddüt etmeyip güzellik dahi umursamadı !
Başka birinin bana olan aşkını görmezden geldim
İnanmazsın ama ben senin gururunu hiç kıramam
Merhametim kalbime izin vermez ihanet etmeye.?

Ben imkansızlığa rest çektim mucizelere inanarak
Gördün değil mi ne büyük cesaret gösterirken beni
Şimdi sana söylüyorum gönül kapısından çık artık !
Zaman boş yere geçmesin sen hiç üzülme sevgili.?


/ Şair Mehmet Demirdelen
/ Osmaniye/ Merkez/
/08/12/2025/