Bu gün kapýný çalmadým bakamadým pencerene hatýrýný soramadým nasýlsýn aziz komþum
perdelerin kapalýymýþ sesini duyan olmamýþ üst kat komþun aramýþ bir cevap alamamýþ
öldün mü kaldýn mý aziz komþum ev alma komþu al diyorlar dosttan arkadaþtan da söz ediyorlar gönle göre veriyor Allah niyet neyse akýbet o
ara sýra çomak sokuyor felek neyse sen iyi ol da arama bizi tek kedin de bir garip bu gün bir garip duruþu var
senin bana borcun yok ta kim bilir belki benim var hakkýný helal et ahretliðim aziz komþum
bu gün yarýn derken geçiyor gün ömürden nerelere kayboldun böyle birden iþte dünya telaþasý kýzýna mý gittin haber verirdin sen
þimdi sana bir þey olduysa affetmem ki hiç kendimi olmaz olsun þimdilerde nasýl bir komþuluk böyle
ben de pek iyi deðilim ölüm her an düþüncemde ilk fýrsatta gelirim ben sakýn gücenip incinme eðer hala hayattaysan þimdi böyle kurulmuþ ya nizam kimse çalýp kapýný sormuyor hatrýný aziz komþum ahretliðim affet beni
22/Þubat/2010/pazartesi
Yüksel Nimet Apel
Þükran haným sizi sayfamda görmek ne güzel, sevgiler caným.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.