Kucaðýndan uzak hergün her insan biraz daha büyüttü. Neden býraktýnki ben kucaðýnda zaten en büyüktüm. Söyle yerini doldurabilecek mi ne eþ nede dost? Hayýr. Senin þefkatini tutmayacak dünyayý baþka bi yere koy.
Yok olan bi dünyam var yaþamak zorunda olduðum. Baþýmý okþamayacaðýný bildiði halde yine gözlerimin dolduðu. Gelmeyeceðini bilen göz yaþlarýnýn beni de yorduðu. Gülen yüzün olan fotoðraflarýn nerde derecesine sorduðu.
Zorluðu arttý ayný günlerin, omzumda elin olmadýðý için. Beni okula uðurladýðýn gün endiþem olmadýðý gibi. Yolladýðýn gibi ekmek al diye akþam, benim oyuna dalýp dönmediðim gibi. Zoruma gidiyor yaþam þimdi, gidipte dönmediðin için.
Sosyal Medyada Paylaşın:
emrgl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.