Yemin ettim bir kere dönüþü yok sözümden Her þeyi toplayarak gömüyorum geçmiþe Su döktüm duygulara canlanmasýn közümden Aðýdý yasakladým bu gönülden göçmüþe Ýsmi geçtiði yerde gözlerimi yumarým O da beni unutsun bundan sonra umarým.
Yük gemisi gibiyim yüküm kendimden aðýr Alabora olmadan limana çekmek gerek Bundan sonra sevdaya kulaðým olur saðýr Aþktan uzak limana isteyerek inerek Sevdim de ne oldu ki deðerimi bilmedi Bir gün yüze gül dedim inat etti gülmedi.
Güllerden bahçe olsa etrafý buram buram Bir gün koklarsam eðer ateþlerde yanayým Son kez titrerse solum bir kurþunla ben vuram Akan kanýmý içip aþký içtim sanayým Gölgelerle dansedip yýldýzlarý öpeyim Ay/a son kez bakarsam yemin olsun köpeðim.
Nelerden vazgeçmiþtim oysa tek onun için Ýnkar etmek faydasýz itiraf ediyorum Beni kolay harcadý sormuyorum bak niçin Biçilen bir kefenmiþ bedeli ödüyorum Varsýn gelinlik diye o kefeni giyeyim Ayrýlýkla gerdeðe giriyorum diyeyim...
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.